ساز و نقاره قشقایی
ساز و نقاره قشقایی
ساز نقاره یا ناقاره یک نوع ساز می باشد که در ایام قدیم هنگام جنگ آنرا می نواختند.
نقاره انواع مختلفی دارد و در مناطق مختلفی از ایران بکار می رود مثل نقاره خطه شمال کشور ، نقاره سنندج ، نقاره فارس .
نقاره ساز ضربی به صورت طبل دوتایی است که سطح یکی از دیگری کوچکتر است
و هر دو به وسیله یک نوازنده با دو چوب نواخته می‌شود.
نقاره از دو طبل کاسه مانند درست شده که کاسهٔ بزرگتر صدای «بم» و کاسه کوچک صدای «زیر» می‌دهد.
کاسه‌های نقاره را از مس یا سفال درست می‌کنند و روی آن پوست گاو یا گوسفند می‌کشند.
برای نواختن ساز نقاره معمولاً آن را بر روی پایه‌ای مخصوص سوار می‌کنند،
در مجالس خانگی یا مشابه، ساز نقاره را بر روی قطعه فرشی قرار می‌دهند و با دو ترکهٔ نازک چوب بر روی آن می‌کوبند.
تاریخچه ساز و نقاره قشقایی :
نقاره در زمان‌های قدیم، هم در مواقع جنگ به کار می‌رفت
و هم در مواقع صلح، به این معنی که به هنگام نبرد یک ساز رزمی محرّک و شورآفرین بوده که آن را بر کوهان شتر می‌بستند
و نقاره چی‌ها سوار بر شتر شده و در میدان جنگ می‌نواختند.
و در موقع صلح به عنوان یک ساز بزمی در سورها و میهمانی‌ها، بر گردن می‌آویختند
یا در محل‌های معینی روی جایگاه قرار می‌دادند و می‌نواختند.
ساز و نقاره قشقایی نیز هنرمندان اصیل و بزرگی را در خود دارد که در این سایت به معرفی آنان خواهیم پرداخت.
